Wiersze dla dzieci: Księżniczka na ziarnku grochu

Oto mój ulubiony wiersz, jeden z pierwszych, które zapamiętałem gdy zainteresowałem się aktorstwem. Niedawno, nie mogąc zasnąć, przypomniałem go sobie od początku do końca. To tak dobry i zabawny tekst, że został ze mną na zawsze. Drodzy państwo, Jan Kazimierz Siwek, „Księżniczka na ziarnku grochu”, bardzo proszę. Na świecie prawdziwe księżniczkiTo rzadkość jak z cukrem […]

Czytaj dalej "Wiersze dla dzieci: Księżniczka na ziarnku grochu"

Piszcie!

Pisarz nie jest pisarzem dlatego, że napisał kilka książek. Pisarz jest pisarzem tylko jeżeli może pisać teraz, dziś wieczorem, w tej chwili.

Czytaj dalej "Piszcie!"

Rok przystępny? #2

Bardzo dużo czasu zajmuje by stać się młodym, powiedział podobno kiedyś Picasso. Mi zajęło 40 lat. I kiedy zaczynałem się już wyluzowywać, wybuchła pandemia. Nosz kurwa. Dochodzę do wniosku, że kombinowanie i planowanie obnaża tylko naszą bezbrzeżną głupotę. Intryga gładko się mota Nie ma powodów do skarg Kiedy jest w cenie głupota Z mądrością nie […]

Czytaj dalej "Rok przystępny? #2"

Rok przystępny? #1

W dniu, w którym skończyłem czterdzieści lat, nic się nie zmieniło. Oprócz tego, że wybuchła w Polsce epidemia takiego jednego kurewstwa z Chin. Istoty ludzkie nie rodzą się raz na zawsze w dniu, w którym matki wydają je na świat. Życie zmusza je do ponownego i wielokrotnego rodzenia samych siebie. Teraz już nic nie będzie […]

Czytaj dalej "Rok przystępny? #1"

Wiersz niedobry/dobry wiersz

Zapraszam. Chwila poznęcania się, a zaraz potem chwila rozkoszy. Wejdźcie i bierzcie z tego wszyscy. Ogrom zła w pierwszym wierszu będzie wam z nawiązką zrekompensowany w drugim. Choć, przyznaję, co się przeczyta, to już nie do zdeczytania. Naga, w obłoku z pościeli, wrysowana w ciszę,w kołysce z nocy, z nocy o kształcie ust,na echach słów […]

Czytaj dalej "Wiersz niedobry/dobry wiersz"

Tonic espresso #2

Życie nie toczy się tak, jak powinno się toczyć, ale jest takie, jakie jest. Sposób, w jaki sobie z tym radzisz, stanowi całą różnicę. Proszę mi wybaczyć ten nadęty wstęp rodem z podręczników motywacyjnych dla niespełnionych korpoludków i wannabe-warszawiaków, ale cóż, kiedy to zwyczajnie prawda. Przez okno kwadratoweWidzę wąsate drzewa,Odkąd wdały się ze mną w […]

Czytaj dalej "Tonic espresso #2"

Tonic espresso #1

Życie nie toczy się tak, jak powinno się toczyć, ale jest takie, jakie jest. Sposób, w jaki sobie z tym radzisz, stanowi całą różnicę. Proszę mi wybaczyć ten nadęty wstęp rodem z podręczników motywacyjnych dla niespełnionych korpoludków i wannabe-warszawiaków, ale cóż, kiedy to zwyczajnie prawda. Szósta rocznica założenia tego bloga jakoś mi umknęła. Już dawno […]

Czytaj dalej "Tonic espresso #1"

Nieomylni

Po latach rozmyśliwań,niemal u schyłku życia,dokonałem niezmierniegłębokiego odkrycia. Zanim przejdę do odkrycia podmiotu lirycznego (doprawdy zabawnego), pochwalę się moim odkryciem. Proszę państwa, oto Marian Hemar. Moje wielkie odkrycieraz na zawsze, niezbicierozwiązuje odwiecznązagadkę, mianowicie, rozstrzyga nieomylnie,ustala niezachwianieostateczną odpowiedźna ciekawe pytanie, co dręczy nas od wiekówi wciąż wraca od nowa:kto rządzi światem? jakamafia anonimowa? Nie wierzcie w […]

Czytaj dalej "Nieomylni"