Miesiąc: Wrzesień 2015

Kulturalnie po kulturach #1

Skaczę od kultury do kultury, odwiedzając moje ukochane miasto dzieciństwa: Berlin. Czytam „Nowy wspaniały świat” Aldousa Huxleya, mroczną antyutopię przypominającą dzieła Orwella. Jest tam społeczeństwo sterowane przez technologię, narkotyki i praktyki eugeniczne, z identycznymi ludźmi podzielonymi na kasty, bez indywidualnych potrzeb, bez kultury, posłusznie czyniącymi, co im rządzący każą. Nie przypuszczam, żeby coś takiego dało […]

Czytaj dalej "Kulturalnie po kulturach #1"

Dorośli są dziwni: „Mały książę”

Ten film to udana próba przełożenia „Małego księcia” na obecne czasy. Związek z książką Antoine’a de Saint-Exupery’ego jest luźny, bo to głównie opowieść o rodzicielstwie, priorytetach życiowych i korporacyjnych nawykach. Jakimś cudem to się znakomicie zgrywa, pewnie dlatego, że „Mały Książę” jest książką tak uniwersalną. Moja pierwsza przygoda aktorska wydarzyła się, gdy miałem 12 lat. Na […]

Czytaj dalej "Dorośli są dziwni: „Mały książę”"

Nieco depresji nikomu nie szkodzi

Zaczęła się kalendarzowa jesień. Kolejna jesień. Potem kolejna zima i minie kolejny rok, a potem będzie wiosna – kolejna wiosna kolejnego roku. Jesień zawsze mi się podobała, choć niewątpliwie ma w sobie coś depresyjnego. A ponieważ nieco depresji jeszcze w niczym nikomu nie zaszkodziło, powitam tę jesień takim oto dołującym i jednocześnie genialnym wierszem Charlesa […]

Czytaj dalej "Nieco depresji nikomu nie szkodzi"

„Nieracjonalny mężczyzna” – recenzja filmu

Nabijka z filozoficznego gadania, krytyka amerykańskiego kultu śmierci i trochę niezbyt nachalnego moralizatorstwa – a to wszystko w typowym dla Woody’ego Allena, lekkim i ironicznym wydaniu. Podoba mi się. Uniwersytet gdzieś w Stanach. Do kampusu przyjeżdża słynny profesor filozofii Abe Lucas (Joaquin Phoenix), a wraz z nim jego legenda dekadenta, genialnego myśliciela i wyrafinowanego kobieciarza. […]

Czytaj dalej "„Nieracjonalny mężczyzna” – recenzja filmu"

Wakacje z teatrami: „Lament na placu Konstytucji”, Och-Teatr

Zaskakujący spektakl. Spodziewałem się farsy o Warszawie, a zobaczyłem międzypokoleniową opowieść trzech kobiet mierzących się ze współczesną rzeczywistością. Na koniec „Wakacji z teatrami” opiszę spektakl, który widziałem w ramach cyklu plenerowych przedstawień Polonii i Och-Teatru. Jakby dla skomplikowania widzom życia, „Lament na placu Konstytucji” nie był wystawiany na placu Konstytucji (tam gdzie wiele innych plenerowych spektakli), lecz […]

Czytaj dalej "Wakacje z teatrami: „Lament na placu Konstytucji”, Och-Teatr"

Inicjacje #3

Przeszedłem w życiu wiele inicjacji i wiele jeszcze przede mną. Założenie rodziny, pierwsza poważna praca, urodzenie pierwszego dziecka i – paradoksalnie – jeszcze bardziej urodzenie drugiego dziecka. Potem powrót żony do pracy i zaangażowanie w życie rodzinne: to wszystko były poważne inicjacje. Ale największa nastąpi w ciągu kilku najbliższych miesięcy: kupuję dom. 5. Aaaaaa! Kupię […]

Czytaj dalej "Inicjacje #3"

Inicjacje #2

Każdy z nas co chwila przechodzi jakieś małe i wielkie inicjacje. Dla mnie one są strasznie ważne, pewnie ważniejsze niż powinny. Wiele inicjacji już przeszedłem i wiele jeszcze przede mną.  3. Kiedyś chciałem napisać książkę, ale zrezygnowałem, bo okazało się, że jest już napisana. Książką, którą napisałbym, gdybym napisał książkę, jest „Dziennik taty” Tomasza Kwaśniewskiego. […]

Czytaj dalej "Inicjacje #2"