Jestem w kompletnym szoku. Kilka dni temu dostałem takiego oto maila. Cześć Pawle, (…) mam silną potrzebę, żeby do Ciebie napisać. (…) List ten wynika z mojego wewnętrznego przekonania, nie ukrywam, że dość nieskromnego, że przeczytanie go może poprawić Ci humor, a może nawet sprawi przyjemność. O kurwde, myślę sobie, zaczyna się nieźle. Wciągam się, […]
Czytaj dalej "Jaja mi urosły, ego zmalało"Nie mam pojęcia. Na zdjęciu: Bartłomiej Topa jako porucznik Mróz w „Domu złym” Wojciecha Smarzowskiego
Czytaj dalej "Jak zostać DOBRYM aktorem w minutę"Stój prosto, mów wyraźnie, patrz w oczy. Na zdjęciu: Arkadiusz Detmer jako Łukasz Machnacki w „Symetrii” Konrada Niewolskiego (W szkole aktorskiej miałem przyjemność mieć jedne zajęcia z Arkiem)
Czytaj dalej "Jak zostać aktorem w minutę"Wreszcie mam okazję wyżyć się. Wypluć całą moją nienawiść dla wojska i piszę to właśnie w Dzień Niepodległości. Jakiś kilometr ode mnie tłuką się z policją wariaci, którzy przynoszą wstyd krajowi, zasłaniając swoje bitne zamiary miłością do tegoż kraju. Do tego właśnie dziś skończyłem czytać po raz kolejny „Paragraf 22” Hellera. Ten post jest kontynuacją […]
Czytaj dalej "Dzień Niepodległości #2"Wreszcie mam okazję wyżyć się. Wypluć całą moją nienawiść dla wojska i piszę to właśnie w Dzień Niepodległości. Jakiś kilometr ode mnie tłuką się z policją wariaci, którzy przynoszą wstyd krajowi, zasłaniając swoje bitne zamiary miłością do tegoż kraju. Do tego właśnie dziś skończyłem czytać po raz kolejny „Paragraf 22” Hellera. Nienawidzę wojska. Zawsze tak […]
Czytaj dalej "Dzień Niepodległości #1"Szóste piętro Pałacu Kultury, kilkanaście postaci, troje aktorów, jeden tłumacz i reżyser, jeden autor, jeden „krytyczny wiek”. A do tego kilka wzruszeń i dużo, dużo śmiechu. Koncepcja „CZECHOW ŻARTUJE!” polega na połączeniu kilku jednoaktówek i opowiadań Antona Czechowa w jeden spójny spektakl. Można było mieć obawy, czy taki pomysł nie będzie na siłę. Wszelkie wątpliwości […]
Czytaj dalej "„CZECHOW ŻARTUJE!” w Teatrze 6.piętro"Raz przez miasto w dorożce Jechały trzy Nosorożce: Mama, Tato I syn. A uprząż dzwoniła: Dzyn, Dzyn! Z przodu, na koźle, W cylindrze w groszki, Siedział właściciel tej dorożki, Krzyczał na konia: „Wio, Agata!” I cmokał śmiesznie, I strzelał z bata. „Nosorożce w dorożce” Ludwik Jerzy Kern
Czytaj dalej "Wiersze dla dzieci: „Nosorożce w dorożce”"FORMA W szkole aktorskiej uczą, że granie formą to jedna z najtrudniejszych konwencji teatralnych. Trzeba do tekstu podchodzić z wyjątkowo dużą wrażliwoścą. Tacy autorzy, jak Gombrowicz, Witkiewicz czy Beckett wymagają ogromnego skupienia na postaci, bo każde jej szaleństwo, każdy formalny wybryk ma określony sens. Pod maską pozorów i konwencji postacie mają swoje cele, które obnażają […]
Czytaj dalej "„Iwona, księżniczka Burgunda” w Teatrze Narodowym"Wszystko zaczyna się od marketingu. W Pro Audio też!
" Poczuj się jak słuchacz opowieści ojca wracającego po pracy do domu i dzielącego się z rodziną tym, co przemyślał i przeżył"
Online Zeitung
Since I have lived in this county, I have been steadily discovering its more or less known gems. I fell in love with Kent, its monuments, landscapes, history and people. I read and visit a lot, learn everything I can about Kent.
Mój punkt widzenia / My point of view
gdybymbyłaktorem 